Σάββατο 9 Ιουλίου 2016

Ημέρες πλήρεις

Ημέρες πλήρεις

Σανίδες που τρίζουν
ξεχαρβαλωμένα ξύλα,
σίδηρος παραδομένος στην οξείδωση,

ένα παγκάκι σημαδεμένο από μια ιστορία
άδειο, έρημο και άδειο,
μετρά ημέρες λειψές
σπαταλημένες
στην παράφραση επιφωνημάτων πάθους
-αδιαφανή συναισθήματα-
έρπουν καταμεσής της άμμου•
κάποτε οι λέξεις εκεί
έμοιαζαν να έχουν ανυπολόγιστη αξία.
Δε μου αρέσει ο λειψός ήχος,
η γνώση ότι κάποτε όλα τελειώνουν•
κάθομαι στο παγκάκι ώρες ακίνητη,
παραμερίζω τα σκυθρωπά σύννεφα
τείνοντας τα χέρια υπό μορφή ικεσίας,
δως μου ημέρες πλήρεις.

Μαρία Βλάχου

2 σχόλια:

  1. Και τα αδιαφανή συναισθήματα πύκνωσαν... Και δημιούργησαν ύλη! Ύλη γεννημένη απ' το πιο δυνατό συναίσθημα. Μπερδεμένος νους στέκει τώρα μπροστά σε σημαδεμένο παγκάκι. Πασχίζει να θυμηθεί μα δεν μπορεί.
    deja vu!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Ήδη ιδωμένο", κι όμως βιωμένο.. διπλή ψυχική κόπωση! Μεγαλοπρέπεια σύγχυσης..

    ΑπάντησηΔιαγραφή