Το τέλος του Αυγούστου

Το τέλος του Αυγούστου

Ο Αύγουστος

γέρνει στο τέλος του

ξεβαμμένος·

δε λέω λέξη

θα κάνω μόνο μία κίνηση

σημάδι τολμηρής ατολμίας.

Ανασηκώνω το τελευταίο βότσαλο

αυτό που χώρεσε τ` όνομά σου,

σκαρφαλώνω στο βράχο,

το εκσφενδονίζω στο κύμα

-το καλοκαίρι τελειώνει-

τα χέρια μου κρέμονται

ξεχαρβαλωμένο πλέγμα·

πασχίζω να ξεδιπλώσω

το φθινόπωρο

στο φως.

Μαρία Βλάχου

(Φωτογραφία που τραβήχτηκε από βράχο της Ιθάκης) 



Τέλος

Τέλος

Δε μου μιλάς και σήμερα

σχεδόν την ξέχασα τη φωνή σου·

το φως της λάμπας

καίει τα μάτια μου,

ξεραίνει το λαιμό μου·

μια γιρλάντα ευχές

ενώπιον καμιάς αλήθειας

ό,τι περίσσεψε από σένα

-μακάβρια αθόρυβο παιχνίδι-

για την αγάπη παίζουμε μέχρι το τέλος.

Ιδού, το τέλος, έφτασε

με κρεμασμένο στα χείλη το φιλί σου

-αντίο-

αποσύρομαι.

Μαρία Βλάχου

(Εικόνα αλιευμένη από το διαδίκτυο)

Διανύσματα

Διανύσματα

Μέρα δύσκαμπτη η σημερινή·

δε χαρίζεται στη θλίψη,

για να φύγει

επιζητά να με διανύσει

με ταχεία και άκαμπτη ορμή·

δε χαμογελάς

εάν δεν αντικρίσεις

το πρόσωπό σου σκυθρωπό.

Άστο να φανεί

-ασύστολα-

χωρίς απολογίες,

χωρίς προσχήματα,

τα ομόρροπα διανύσματα

είναι ακέραιες διαδρομές στο χρόνο.

Μαρία Βλάχου

(Εικόνα αλιευμένη από το διαδίκτυο)



Δώρο άδωρον

Δώρο άδωρον

Πώς να μιλήσω για σένα;

Τα λόγια μου αδόκιμα

αεράκι που γυμνώνει γιασεμιά

εύθραυστο δώρο, κατάλευκο

δανεικό χαμόγελο πιστότητας·

καταβεβλημένη ονειροπόλα

θα έρχομαι να σε βλέπω

με συνέπεια να φεύγεις

κλέβοντας πάντα

μια τζούρα ευωδιάς απ` το λαιμό μου.

Σκύψε λιγάκι να σου πω:

δεν έκλαψα για το χαστούκι στο πρόσωπο,

για το τσαλακωμένο χαμόγελο

-το δώρο άδωρον-

έκλαψα.

Μαρία Βλάχου

(Εικόνα αλιευμένη από το διαδίκτυο)

https://www.youtube.com/watch?v=bcnTBdoxvD4