Επικύρωση

Επικύρωση

Τίποτα δεν ζήτησα.

Είμαι ένας κόσμος των άκρων,

υπερβολών που βάλλονται

από της λογικής την ισχυρογνωμοσύνη.

Τον εαυτό μου σου άφησα χάρισμα

βύθισμα τυχαίας συνεύρεσης·

τούτη η λύπη μόνο σιωπή αντέχει

επικύρωση συναισθημάτων

να τραντάζει τα σωθικά.

Πόσα τίποτα έλαβα,

πόσα τίποτα άκουσα

και τίποτα δεν ζήτησα!

Μαρία Βλάχου

(Εικόνα από το διαδίκτυο)



Κείμενα ηδονής

Κείμενα ηδονής

Έτσι όπως χαμηλώνουν τα φώτα

κι η νύχτα στάζει

απελπισμένες στιγμές

τρυφερές ομιλίες

σου βυθίζομαι·

αποστηθίζω κάθε σου λέξη

- κείμενα ηδονής -

αντλώντας από τη γεύση σου

τις λίγες σταγόνες δροσιάς

που μου ανήκουν·

ξεχνιέμαι,

κουλουριάζω το κορμί μου

στο ξέστρωτο κρεβάτι

πάνω σε λερωμένα όνειρα

κι όταν επανέρχομαι μελανιασμένη

πάλι περιμένω παραφράζοντας αλήθειες

παράφορα μπερδεμένη

και ό,τι μοιάζει να έρχεται

πριν καν το αγγίξω

μοιραία μου φεύγει.

Μαρία Βλάχου



Περιττή

Περιττή

Σίγουρα πράγματα·

ανήκει στην ερημιά του πλήθους

εκεί που φωνασκούν

σε χυδαίες μετατοπίσεις

σε προσφορές άνευ ουσίας

-επιδερμικές προσεγγίσεις-

πρόστυχα παίρνει για να παίρνει

και να νομίζει ότι δίνει κατιτίς

στην ομορφιά που ακυρώνει.

Έψαχνα καιρό που να σε βρω

στην κενοδοξία, μάτια μου,

και σιχάθηκα να σε αγαπώ με λατρεία,

περιττή σου ήμουν

και περιττή παραμένω.

Δεν έχω λέξεις να σου πω

ούτε καλογραμμένες φράσεις να σου γράψω.

Ξεφτιλίστηκες.

Να σε πενθήσω θέλω δια παντός

και να σφραγίσω την απώλεια.

Βάλε τελεία στον όψιμο θάνατό σου.

Ασχημονείς και με πεθαίνεις.


Μαρία Βλάχου



Αποχαιρετισμός

Αποχαιρετισμός

Διασχίζεται ο χρόνος μου
-από το χτες στο αύριο-
πάνω από ξέχειλους αφρούς...
ανάμεσα σε σύννεφα πυκνά
στα όρια απόκρημνων αιθέρων,
βλέπω καρτερικά στεριές να χάνονται
να ανακαλύπτονται ταξίδια
όλα θολά και αδιαπέραστα•
μαζεύω τις αθλιότητες
τις αφήνω στο συρτάρι
σκόρπια κομμάτια των καιρών
πιασμένα χέρι-χέρι
εκθειάζοντας
μάς αποχαιρετούν.
Ήρθε ο καιρός να κλειδώσω
και να φύγω.

Μαρία Βλάχου

Η βροχή σου

Η βροχή σου

Επιτέλους,

έσπασε η καταραμένη σιωπή

σε ήχο υγρό

- βρέχει -

ξεχείλισαν οι πρώτες σταγόνες

σαν αγρίμια ανελέητα·

με συναρπάζουν

χάδι που κινητοποιεί το δέρμα μου,

μελαγχολία που ερωτοτροπεί με το μέσα μου σκοτάδι

κι εγώ, μουσκεμένη

καταμεσής της μπόρας

γονατιστή σε μυρίζω στο χώμα

γαρδένια με γαρίφαλο και λίγο από βανίλια

παραλογίζομαι πως τάχα βρίσκομαι

γαντζωμένη στους καρπούς σου.

Μαρία Βλάχου

(Εικόνα από το διαδίκτυο)



Το τέλος του Αυγούστου

Το τέλος του Αυγούστου

Ο Αύγουστος

γέρνει στο τέλος του

ξεβαμμένος·

δε λέω λέξη

θα κάνω μόνο μία κίνηση

σημάδι τολμηρής ατολμίας.

Ανασηκώνω το τελευταίο βότσαλο

αυτό που χώρεσε τ` όνομά σου,

σκαρφαλώνω στο βράχο,

το εκσφενδονίζω στο κύμα

-το καλοκαίρι τελειώνει-

τα χέρια μου κρέμονται

ξεχαρβαλωμένο πλέγμα·

πασχίζω να ξεδιπλώσω

το φθινόπωρο

στο φως.

Μαρία Βλάχου

(Φωτογραφία που τραβήχτηκε από βράχο της Ιθάκης) 



Τέλος

Τέλος

Δε μου μιλάς και σήμερα

σχεδόν την ξέχασα τη φωνή σου·

το φως της λάμπας

καίει τα μάτια μου,

ξεραίνει το λαιμό μου·

μια γιρλάντα ευχές

ενώπιον καμιάς αλήθειας

ό,τι περίσσεψε από σένα

-μακάβρια αθόρυβο παιχνίδι-

για την αγάπη παίζουμε μέχρι το τέλος.

Ιδού, το τέλος, έφτασε

με κρεμασμένο στα χείλη το φιλί σου

-αντίο-

αποσύρομαι.

Μαρία Βλάχου

(Εικόνα αλιευμένη από το διαδίκτυο)

Διανύσματα

Διανύσματα

Μέρα δύσκαμπτη η σημερινή·

δε χαρίζεται στη θλίψη,

για να φύγει

επιζητά να με διανύσει

με ταχεία και άκαμπτη ορμή·

δε χαμογελάς

εάν δεν αντικρίσεις

το πρόσωπό σου σκυθρωπό.

Άστο να φανεί

-ασύστολα-

χωρίς απολογίες,

χωρίς προσχήματα,

τα ομόρροπα διανύσματα

είναι ακέραιες διαδρομές στο χρόνο.

Μαρία Βλάχου

(Εικόνα αλιευμένη από το διαδίκτυο)



Δώρο άδωρον

Δώρο άδωρον

Πώς να μιλήσω για σένα;

Τα λόγια μου αδόκιμα

αεράκι που γυμνώνει γιασεμιά

εύθραυστο δώρο, κατάλευκο

δανεικό χαμόγελο πιστότητας·

καταβεβλημένη ονειροπόλα

θα έρχομαι να σε βλέπω

με συνέπεια να φεύγεις

κλέβοντας πάντα

μια τζούρα ευωδιάς απ` το λαιμό μου.

Σκύψε λιγάκι να σου πω:

δεν έκλαψα για το χαστούκι στο πρόσωπο,

για το τσαλακωμένο χαμόγελο

-το δώρο άδωρον-

έκλαψα.

Μαρία Βλάχου

(Εικόνα αλιευμένη από το διαδίκτυο)

https://www.youtube.com/watch?v=bcnTBdoxvD4

Αμετανόητη

Αμετανόητη

Εξομολογήσου στη φωνή σου

την προθυμία της αλήθειας σου

- στέκεσαι, ακόμη, εδώ -

καρφωμένη στην αναμονή

εξοικειωμένη με τη δίνη·

ο χρόνος, να ξέρεις,

δεν συγχωρεί τους άτολμους,

μόνο τους αμετανόητους.

Μαρία Βλάχου

(Εικόνα αλιευμένη από το διαδίκτυο)

Προσφορά

Προσφορά

Από μέρες δισταγμού

ξεγλιστρώντας

σου προσφέρθηκα

χωρίς ανταλλάγματα·

- απλά συμβαίνει η αγάπη -

έκτοτε γυμνή πάνω στους ώμους σου

ξαποσταίνω να σε κοιτώ

με όλα μου τα μάτια

και μια πανσέληνο ματωμένη

καρφωμένη στα μαλλιά.

Μαρία Βλάχου

(εικόνα αλιευμένη από το διαδίκτυο)

Άηχες λέξεις

Άηχες λέξεις

Μια μακρόσυρτη σιωπή ακούω
και με σιωπή

στη μέρα αποκρίνομαι
κι αυτή

-δεν μπορείς να δεις-
αχόρταγα ρουφά τη λύπη της.
Άηχες λέξεις μου απέμειναν
κι αυτές ατόφιες καρφωμένες κηλίδες
να στάζουν σε μια στιγμή ολέθρου
χωρίς να μου ανήκουν.

Μαρία Βλάχου

Αναβλύζει καλοκαίρι

Αναβλύζει καλοκαίρι

Σιωπή τη σιωπή
ανεβαίνω ως τον πόνο•
στο πέρας της ημέρας
η μνήμη επιμένει
να σφηνώνεται στα μάτια μου•
στην ίδια θάλασσα τεμαχίζω γδαρμένα ξύλα
κοιτάζοντας με μάτια ίδια τον αβασίλευτο τόπο
και κάπως έτσι, πριν σκορπίσω,
σε καλωσορίζω γνώριμα
για να σε αγαπήσω πάλι
σαν αναβλύζει καλοκαίρι.

Μαρία Βλάχου

Βεβαιότητα

Βεβαιότητα

Ο καιρός επέρασε·

πρώτη φορά, βέβαιη,

- απρόθυμα βέβαιη -

πώς δεν θα έρθεις

να σε γραπώσω με βεβαιότητα από το μπράτσο

εκθειάζοντας το βλέμμα στο βλέμμα

επιδέξια βαδίσματα

πέλματα που ξεμακραίνουν.

Μαρία Βλάχου



Ημέρες πλήρεις

Ημέρες πλήρεις

Σανίδες που τρίζουν
ξεχαρβαλωμένα ξύλα,
σίδηρος παραδομένος στην οξείδωση,
ένα παγκάκι σημαδεμένο από μια ιστορία
άδειο, έρημο και άδειο,
μετρά ημέρες λειψές
σπαταλημένες

στην παράφραση επιφωνημάτων πάθους
-αδιαφανή συναισθήματα-
έρπουν καταμεσής της άμμου•
κάποτε οι λέξεις εκεί
έμοιαζαν να έχουν ανυπολόγιστη αξία.
Δε μου αρέσει ο λειψός ήχος,
η γνώση ότι κάποτε όλα τελειώνουν•
κάθομαι στο παγκάκι ώρες ακίνητη,
παραμερίζω τα σκυθρωπά σύννεφα
τείνοντας τα χέρια υπό μορφή ικεσίας,
δως μου ημέρες πλήρεις.

Μαρία Βλάχου

Δέηση

Δέηση

Γι' αυτά που αγάπησα ένα απόγευμα
και δεν με άφησες να κρατήσω
σκυφτά και αμίλητα, δέομαι•
ν' ανθίζουν στη μνήμη μου
σαν λευκά αέρινα κύματα στοργής στο ακρογιάλι
παρότι άδειες οι φλέβες
γυροφέρνουν στο θυμό.

Μαρία Βλάχου

Κρότος

Κρότος

Για το λίγο που έλαβες

 στο πολύ που ξόδεψες

 οι μέρες τυλίχτηκαν βροντερά

σε επώδυνο κρότο.

   Μαρία Βλάχου

Καλημέρα

Καλημέρα

Για όσα κρύβονται στη σιωπή
ανάμεσα σε άσκοπους ψιθύρους
και μυστικές εξομολογήσεις
-μα θα 'πρεπε να ειπώνονται-
χρωστώ μια καλημέρα.

Μ.Β.

Αναγωγή λέξεων

Αναγωγή λέξεων

Τείνει να  εκλείψει η ευωδιά

της κάθε δικής σου ανάμνησης

σάμπως να ήταν μικρής διαρκείας·

το βλέμμα μου γλιστρά καταγής

- μεγαλόφωνα σωπαίνω -

ο φόβος μου αναγωγή των λέξεων

"οι άνθρωποι πεθαίνουν".

Μαρία Βλάχου



Ίχνη τέρψης

Ίχνη τέρψης

Απρόσμενοι έρωτες,
σε απρόσμενα βίαιο τέλος·
άγριος θρίαμβος, αβέβαιος,
ίχνη τέρψης που κατρακυλούν
στις παλλόμενα διογκωμένες φλέβες
ως ψήγματα ήττας
καθώς η φωτιά ύπουλα γλείφει
το εύτηκτο μέταλλο.
Τόση ορμή στο πρόσκαιρο,
στο γνώριμα άγνωστο,
ολότελα ξοδεμένη!

Μ.Β.

Έρωτος διεκδίκηση

Έρωτος διεκδίκηση

Θα σε διεκδικήσω άνευ όρων·

θα σου δώσω

αστείρευτα χαμόγελα ομορφιάς

άσπονδους αναστεναγμούς πάθους

το απρόσμενο ψέμα της αλήθειας·

θα πάρω ό,τι θέλω

και θα φύγω.

Όμως, μετά μην πεις

πως δεν έζησες τον έρωτα!

                                     

Μαρία Βλάχου

(Εικόνα αλιευμένη από το διαδίκτυο)

Χωρίς καμουφλάζ

Χωρίς καμουφλάζ

Θύμιζες κάτι
από πεταλούδες που χορεύουν
τριγύρω από του άνθους το νέκταρ,
εύοσμα πέταλα λάμψης στον αέρα
έρωτος κρότος συθέμελος,
ευφρόσυνες στιγμές.
Μόλις σε άγγιξα
σάστισα•
η μέρα άρχισε ν' ανασαίνει
χωρίς καμουφλάζ.
Ψηλαφίζοντας μια φλέβα γύρης
ενώσαμε ευτυχίες
σε συλλαβισμούς στοργής.

Μ.Β.

Ηττημένη

Ηττημένη

 Όχι,
δε μου είναι ταιριαστό
να δίνω φωνή σε άηχες λέξεις,
σε θυμωμένα οράματα εικόνα...
να σπαταλώ ακόμη μια μέρα
σε αίνιγμα αναπάντητο•
φύγε,
σε αποδιώχνω,
ηττημένη ολοσδιόλου
από τη σιωπή των πραγμάτων.

Μ.Β.